Przejdź do zawartości

Anatolij Połosin

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anatolij Połosin
Pełne imię i nazwisko

Anatolij Fiodorowicz Połosin

Data i miejsce urodzenia

30 sierpnia 1935
Taszkent

Data i miejsce śmierci

11 września 1997
Moskwa

Wzrost

? cm

Pozycja

obrońca

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
Dinamo-d Moskwa ? (?)
1954–1958 GCOLIFK Moskwa ? (?)
1959–1962 Szachtior Karaganda 77 (?)
1963–1968 Mietałłurg Temirtau ? (?)
196?–196? Mietałłurg Szymkent ? (?)
196?–196? Cementnik Semipałatyńsk ? (?)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1963–1968 Mietałłurg Temirtau (asystent/trener)
1968–1970 Szachtior Karaganda (asystent)
1971 Karpaty Lwów (asystent)
1972 Karpaty Lwów
1972–1973 Karpaty Lwów (asystent)
1974 Nistru Kiszyniów (asystent)
1975–1978 Nistru Kiszyniów
1979 Celinnik Celinograd
1979 Kolhozçi Aszchabad
1980–1981 Tawrija Symferopol
1982–1983 Nistru Kiszyniów (asystent)
1984 Rostsielmasz Rostów nad Donem
1985 SKA Rostów nad Donem
1985 Nistru Kiszyniów
1986 Tawrija Symferopol
1987–1988 Czornomoreć Odessa
1988 Fakieł Woroneż (konsultant)
1989 Fakieł Woroneż
1989–1991 Indonezja
1995 Arsienał Tuła
1996–1997 Szynnik Jarosławl
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Anatolij Fiodorowicz Połosin, ros. Анатолий Фёдорович Полосин (ur. 30 sierpnia 1935 w Taszkencie, zm. 11 września 1997 w Moskwie) – rosyjski piłkarz grający na pozycji obrońcy, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

Karierę piłkarską rozpoczął w drużynie rezerw Dinama Moskwa. W latach 1954–1958 bronił barw drużyny GCOLIFK (Państwowy Centralny Orderu Lenina Instytut Kultury Fizycznej w Moskwie). Potem wyjechał do Kazachstanu, gdzie występował w klubach Szachtior Karaganda, Mietałłurg Temirtau, Mietałłurg Szymkent i Cementnik Semipałatyńsk, w którym zakończył karierę piłkarską.

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Jeszcze będąc piłkarzem rozpoczął karierę trenerską. Najpierw pomagał, a potem samodzielnie prowadził Mietałłurg Temirtau. Pracował z takimi klubami, jak Szachtior Karaganda, Karpaty Lwów, Nistru Kiszyniów, Celinnik Celinograd, Kolhozçi Aszchabad, Tawrija Symferopol, Rostsielmasz Rostów nad Donem, SKA Rostów nad Donem, Czornomoreć Odessa, Fakieł Woroneż, Arsienał Tuła i Szynnik Jarosławl. Znany z tego, że sześciokrotnie jako główny trener zdobywał awans w różnych ligach[1]. W latach 1989—1991 prowadził reprezentację Indonezji[2].

Wychował takich piłkarzy jak Igor Dobrowolski i Walerij Karpin[3]. Zmarł 11 września 1997 w Moskwie po operacji na serce[4].

Sukcesy i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy trenerskie

[edytuj | edytuj kod]

Odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]